Siz burada, ülke topraklarını Katarlılara satarken, ülkeyi yetmez ama daha elli bin Suriyeliye açarken bizim çocuklarımız ülkemizi terk etmeye başladılar. Çünkü burada kendi ülkelerinde mutsuz oldular. Çalıştırmadınız doğru dürüst, gelecekten endişeliler, istikballerini parlak göremiyorlar daha doğrusu yaşanacak durumu bozulan ülkemizde yaşadıkları olumsuzlukları yaşamamak için başka ülkelere gidip oralarda kendilerine bir yaşam kurmaya çalışıyorlar. Yazık değil mi bunca beyin ve yetişmiş gelişmiş yıllarca eğitim almış, kendi memleketinde yaşayabilmeyi denemiş ama başaramamış, şartlar yüzünden ve sonra terk etmiş ülkeyi çocuklarımız. Bizim çocuklarımız gitti de bu ülke size mi kalacak? Siz ölmeyecek misiniz? Biz ülkemizi terk ederken elin medeniyetsiz Suriyelisi ülkemize yerleşiyor. Türkiye Araplaşıyor. Bu muydu yapmak istediğiniz? Bir ülkenin başına gelecek en büyük felaketsiniz. Kendi milletinin, ülkesinden kaçtığı ve kendi ülkesine artık yabancılaştırıldığı bir dünya var mı? Var, adı Türkiye. Canım ülkem elinizde heba oldu. Yazık ettiniz Atatürk’ün Türkiye’sine…
Zordur ayrılıklar. Kimden ayrılırsanız, isteyerek istemeyerek ayrılın ama yine de zordur. İşte ben de çocuklarımdan ayrıldım. Bana da zor geliyor. Mutlu huzurlu olsunlar gittikleri yerde. Ankara anlaşmasıyla öyle çok insan İngiltere’ye gitti ki. Hem de çoğunluğu yüksek tahsilli çocuklar. Burada düzen kuramayınca ya da kurdukları düzen bozulunca. Bizimkilerin gidiş şekli farklı olsa da duyuyoruz ne kadar çok talep var Ankara anlaşmasıyla İngiltere’ye gidebilmek için. Ancak bir şey var ki İngiltere’nin AB den ayrılmasıyla bu anlaşma sona eriyor. Şimdi düşünüyorum da eğitimli çocuklarımız için bile bir umut kapısı olan bu anlaşma sona erdiğinde bu çocukların umutları da bitmiş olacak. Düşününce, endişe duymuyorum desem yalan olur. Umutlarımızın nerelere geldiğine bakar mısınız? Ne acı değil mi? Böyle güçlü bir devletin, güçlü bir milletin başkalarının memleketlerinde çare araması, umudunun karşılık bulması. Biz bu ülkede üvey evlat muamelesi görür olduk! Ne Suriye’ymiş be! Yavaş yavaş ülkemizi ele geçiriyorlar. ÇAKTIRMADAN! YERSENİZ!
O çocuklar, gidenlerden bahsediyorum; böyle radikal karar alınca dönerler mi dönmezler mi bilinmez. İşte onların her biri bu ülke için bir kayıp. Her birinin yerini sanıyorum zaman içinde bir Suriyeli ya da bir Arap dolduracak. Zaten istediğiniz de bu değil miydi? Kendinizi kutlayabilirsiniz.
Her şeye rağmen umudumuzu kaybetmeyeceğiz! Çünkü biz ATATÜRK ÇOCUKLARIYIZ! BİZİ ÜLKEMİZDEN VE ÜLKÜMÜZDEN KİMSE VAZ GEÇİREMEYECEK!!!
