Pandemi döneminde anneler olarak çok zor ünler geçirildi. Evde çocukların olması yükleri ikiye katladı. Ne yapacağımızı biledik. Çocuklar evde hem çok sıkıldı hem de ders çalışmakta güçlük çektiler. Ayrıca sürekli bir oyun oynama isteklerini anneler olarak karşılayamadı. Anneler olarak kısaca çocukların bazı isteklerini karşılayamadık. Bu da ebeveyn olarak bizleri üzdü. Çocukların bu pandemi sürecinde en çok yıpranan yaş gurupları arasında olduğunun farkında olmalıyız.
Bu kayıp zamanlarda ebeveyn olarak neler yapabiliriz diye çok düşündüm. Açıkçası bir çok fikir aklıma geldi. Ama en mantıklı olan çocuklarla geçirdiğimiz zamanlarda onlar gibi çocuk olarak zamanı geçirmek bana en mantıklı olan fikir olarak geldi. Oyun oynarken onlar gibi koşup eğlenmek, ders çalışırken onlar gibi düşünebilme fikri bazen işimizi kolaylaştırabilir diye fikir geldi. Çünkü gerçekten en çok çocuklar etkilendi pandemi. Okullarından, arkadaşlarından, oyun alanlarından oldular. En önemlisi geleceklerini kurtaracakları okullarından oldular. Canlı derslerde verim alınmaya çalışsa da bir çok öğrenci bu verimi alamıyor. Etrafından birçok dikkat dağıtıcı eşya ve materyal var.
Peki çocukları nasıl motive edelim? Onlarla kitap okuyarak, onlarla oyun oynayarak, onlarla ders çalışarak bir nebze onları motive edebiliriz. Ayrıca onları da hayatımıza katmalıyız. Arada ufak işlerde bizlere yardım etmelerini sağlayabiliriz. Böylece az da olsa kafaları başka işlerle meşgul olmuş olur. Onları pandemi süreci bitene kadar bu süreçten en az hasarla atlatması için elimizden geleni yaparız.
