Futbolda profesyonel bakış açısını her zaman severim. Taraftarlar açısından değil ama bir futbolcu, teknik direktör yada yöneticiler anlamında bunu düşünüyorum. Çünkü taraftar için bunu söylemek çok gereksiz geliyor. Hislerle gidilen tribünde hangi kalp profesyonel olabilir.
Konuya profesyonellikten girsem de aslında amatör ruha sözü getirmek istiyorum. Pandemi süreci devam ederken tedbirlerle oynanan amatör liglerdeki tutku bir kat daha artmış gibi. Bunu amatör futbolun önemli şehirlerinden Aydın’a görmek mümkün. Aslında her dönemde amatör maçlara ilgi yoğundu ancak sanki pandemide biraz daha fazla özlemişiz amatör ruhu. Profesyonellik güzeldir ancak amatörce oynanan futbolun tadı farklı.
Burada amatör demişken hedefsiz demeyelim. Hatta ben artık Bölgesel Amatör Lig’i de pek amatör olarak görmüyorum. Takımların harcadığı paralar, transferler, beklentiler derken baya baya profesyonel bir bakış açısı geldi. Ama Adnan Menderes Stadı yan sahalarına hafta sonu gittiğinizde amatör futbolun güzelliğini göreceksiniz. Teller arkasında insanların heyecanlarını hissedeceksiniz.
Ama burada önemli bir konu da var. Elbette amatör güzel ama genç yeteneklere amatör liglerde şans verirken bir gün hedeflerinin profesyonel lig olması gerektiğini iyi anlatmalıyız. Anlatmalıyız ki o heyecanla top koştursunlar. Ama sık sık dile getirdiğim konuda bir iki cümle etmek istiyorum. Amatör de olsa bu branşın içinde işini iyi yapmayan hatta yanlış yapan insanlar var. Antrenör adı altında yeşil sahalarda olan ve birçok gencin hayallerini kaybetmesine neden olan kişilerden bahsediyorum. Çürük elmalar temizlendikçe futbolun güzelliği ortaya çıkacaktır. Altyapıya önem veren ve bu yolda işini bilen antrenörlerle çalışan takımlara bir kez daha teşekkür ediyorum.
