Spor branşlarının nerdeyse tümünde yetenek en önemli unsur olarak karşımıza çıkıyor. Tek başına yeterli olmasa bile yetenekli bir sporcuyu işlemek, bir şeyler öğrenmesini sağlamak biraz daha kolaydır. Temel sağlam olduktan sonra hangi branşta olursa olsun bir yerlere gelmek için biraz da çaba varsa iyi sonuçlar ortaya çıkabilir.
***
Bu yazıda yetenekli olan ama bir yerlere gelmesi engellenen sporculara değinmek istiyorum. Her kulüpte olmasa da ( Liyakata büyük önem veren kulüpleri bir kenara ayırıyorum) bazılarında bu durum fazlasıyla yaşanıyor. Sadece futbol olarak da değerlendirmeyelim bu arada. Branşlar değişse de anlayış aynı kalabiliyor.
***
Belki antrenörlerin tanımasından, belki ailelerin baskısından ya da farklı sebeplerden bazı oyuncular yeteneklerinden öte yerlere gelebiliyor. Şimdi bazılarınızın içinizden ‘yetenek yoksa nasıl bu sporu yapıyor’ dediğinizi biliyorum.
***
Burada derdim bir yere gelen sporcular değil zaten. Birileri bir yere gelirken önü kesilenler asıl mesele. Bir sporcu altyapı seçmelerinde çok da bilgili olmayan bir antrenörün önyargılı beğenisiyle bir yerlere gelemiyor örneğin. Ya da sporcunun ne yaşına ne de fiziğine uygun olmayan seçmelerle de iyi bir yetenek ortaya çıkamıyor.
***
Burada her zaman dediğim ve altını çizdiğim konuya geliyoruz. ‘LİYAKAT’. Bir işi en başından en son kademesine kadar işi bilen, deneyimli ve uzman kişilere emanet etmek.
***
Sporcu keşfetmek, yetiştirmek, ülke sporuna kazandırmak gibi çok önemli bir konuda hele ki bunun önemi çok daha fazla bence. Çevrenizde çok duymuşsunuzdur sanırım. ‘Ben çok iyi futbolcuydum ama şöyle oldu’, ‘basketbolda çok yetenekliydim ama değerimi bilediler’ gibi cümleleri. Hepsi haklı olmasa da bir çoğunun haklı olduğuna inanıyorum.
***
Umarım yetenekli gençler, işi bilen antrenörler tarafından, hakları yenmeden keşfedilir ve hangi branşta olursa olsun ülkemizi başarıyla temsil eder.
***
