Gazeteciler olarak her yıl belirli özel günlerimiz var. Örneğin 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü gibi. Elbette özel günler hatırlanmak, kutlamak için güzel. Buraya kadar sorun yok ancak mesleğimiz gereği çürük elmaların da olduğu bir iş yapıyoruz.
Her meslekte olabilir ancak kamuoyuna doğru bilgi vermek gibi önemli bir görevi yerine getiren bir meslekte bu çürük elmalar ciddi bir sorun bence. Hem meslek etiği anlamında hem de bence gazetecinin en önemli sahip olabileceği özellik olan güven konusunda önemli.
Her dönemde vardı ancak son dönemde öyle bir yere geldi ki konu bırakın haber yazmayı, haberciliği, haber değer etmenlerini hatta bu mesleğin etik kurallarını hiç bilmeyen (umursamayan) kişilerin sayısı arttı.
Alaylı olan ya da iletişim fakültesi mezunu olan, bu işe emek veren, ekmeğini bu işten kazanan ve en önemlisi de bu mesleği çıkarı için kullanmayan bunca gazeteci varken bazen çürük elmalar daha ön planda olabiliyor.
Burada aslında gazeteciler ile bu sektörü çıkarı için kullananları ayırmak gerekiyor. Bu ayrımı önce elbette bizlerin yani mesleğin içinde olanların öncelikle yapması lazım.
Ancak en az bizler kadar haber kaynağı olan kişiler de bu konuda hassas olmalılar.
Madem 10 Ocak geldi bir de sitemimiz olsun. Yarın muhtemelen herkes bizleri kutlayacak, mesajlar yayınlanacak, telefonlar gelecek v.s. Ama bir gün sonra yine haber için bilgi almakta zorlanacağımız kişiler olacak. Bilgi vermek şöyle dursun yanlış bilgi vermeye çalışanlar da olacaktır. Bunlar bizim mesleğin zorlukları, aşmaya alıştık ancak bir gün hatırlanıp diğer günlerde saygı duyulmadığı çok yıllar yaşadık.
Kamunun doğru bilgi alması için önemli olan bu mesleği yapmaktan mutlu olan benim gibiler için her gün 10 Ocak aslında. İşinizi severek yaparsanız kutlamaya da pek gerek kalmıyor.
Bu vesile ile bu mesleğe emek veren, ekmeğini bu meslekten kazanan ve ne olursa olsun etik değerlere önem veren meslektaşlarımın 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nü kutluyorum.
