Evet belki de bütün bu çabaların bütün bu gayretlerimin hepsi kendimi bulmak içindi. Ne yaptım okumakta bulmaya çalıştım deli gibi okudum tahmin bile edemezsiniz. Aynı anda 3 üniversiteyi bitirince sanki bulabilecek miydim kendimi? Tabii ki bulamadım. Yaptım da sayısız sertifikalar aman aman o da olmadı. Asabi olayım dedim belki de öfkemin içine gizlenmişimdir. Bunu da denedim ama tutmadı. Sakin olayım, hayırsever olayım dedim.
Bu işlemi de yaptım. Yine olmadı. Geçmişte aradım belki kendimi geçmişte bırakmışımdır diye. Eşeledim iyice niye yapmıştım, oraya niye gitmiştim. Neden böyle oldular başladı. Bırakın kendimi bulmayı, soruların cevabını bile bulamadım E ne oldu şimdi bu kadar gayret bu kadar çaba, takdir edilmeyi bekledim belki de takdir edilecek bir şey yoktu ki ortada.
Okumak mıydı herkes okuyordu zaten. İş hayatı mıydı çoğu insan çalışıyor. O da değil. İyilik yapmak o zaten Allah ile senin aranda. Onlara da bir şey yapamazsın. Asabi olmak, hahaha eğer öyle olsaydı seri katillerin çok övgü alması gerekirdi. O da tutmadı. Hani derler ya insanlar çift yaratılmıştır bütün bir ömür o çiftini aramakla geçer sanırım. Benim ömrüm de kendi aramakla geçiyor. Hatta ilan vermeyi bile düşündüm çoğu kez. Beni bulanların, beni bana getirmeleri önemle rica olunur.
Tamam güzel de inanın bir buluş olmadı ben kendimi bulamazken bir başkası zaten beni bulamazdı. Takdir edilecek tek bir yer kaldı geriye. Bunca çabaya ben hala kendimi aramaya devam ediyorum. Nerede bulurum? Nerede karşıma çıkarım? Bilmiyorum. Bir okul sınıfında, belki bir ödül töreninde, belki yolda yürürken kenarda oturmuş dilenci de, belki de kendimle başbaşa mum ışığı ile yenilen bir yemekte. İnanın bilmiyorum ne zaman çıkacağım karşıma. Onu zaten bilmiyorum ama inatla ama hırsla hala aramaya devam ediyorum kendimi. Bulamasam da devam...
