Yavru kuş uçmayı öğrenince anne kuş çoktan gitmiştir. Oysa diğer kuşlarla sürü psikolojisi yaşayıp uçmak istemiştir. Ama diğerleri bunu bilmeden, onu görmeden uçmuştur çoktan. Minik kuş ise tek olunca uçamayacak mıdır? Uçacaktır tabiki de.
Bazen düşecek, kimi zaman yönünü bilmeyecek ama uçacaktır. Tek ihtiyacı olan şuan silkeleyip kendine gelmektir. Daha küçüktür oysa. Tehlikeyi bilmez, öğrenecektir nasılsa. Annesi bile bırakıp gitmiştir ne yapsın. Düşecektir, takılacaktır Ama illaki uçacaktır. Yumar gözlerini kendini dinler. Ne de güzel sesi vardır oysa. 'Evet, masmavi gökyüzünü keşfetme zamanı' der ve çıkar yola.
Aman Allah'ım bu ne büyüleyici bir hava derken nazar değmiş olsa gerek yağmur yağmaya başlar. Kuşcağız yeni tanışıyordur yağmurla. Önce daha sola kaçınır. O da ne, hoşlandığını fark eder yağmurdan. Zaman geçmiştir biraz. Gökyüzünde renklerin olduğu gökkuşağı karşılar onu. Bu da nedir, ne kadar güzeldir. Daha yakın olabilmek için yukarı çıkmak ister.
Daha yukarı daha yukarı. Evet yorulur ama şikayetçi değildir halinden. Sonunda gökkuşağına ulaşmak vardır. Ama maalesef bir süre sonra gökkuşağı kaybolmuştur. Yavru kuş anlayamaz. bir çok insanoğlunun gayretinin boşa gittiği gibi onun da gayreti boşa mi gitmiştir.
Bilinmez belki zamanlama yanlıştı. Belki de hata uzaktan izlemekle yetinmeyip daha fazlasını istediği için ondaydı. Kim bilir?
