Aile ilişkilerindeki temel yapı taşlarının sevgi ve saygı olduğunu söyleyebiliriz. Öncelikle aile içerisindeki bireyler birbirine karşılıksız bir sevgi göstererek birbirini korumalı ve kendisi gibi birbirlerini sevmesi gerekmektedir. Daha sonrasında aile içinde birbirimizle olan ilişkimizde her zaman saygımızı korumamız gereklidir. Çünkü herkesin bir birey olduğunu bilmeliyiz. Bunun yanı sıra aile içinde öğrendiğimiz saygı, dışarıdaki insanlara da saygılı olmamız gerektiğini kavramamızın başlama noktasıdır.
Aile içi ilişkilerde ailenin bir arada durması, toplumun barış, mutluluk ve huzur bulması adına da önemlidir. Kendisini ailede mutlu ve güvende hisseden bir birey kolay kolay topluma zarar veremez. Karı - koca cinayetleri, anne - çocuk ve baba - çocuk arasındaki tatsız olaylar gibi birçok olumsuz durumun önüne geçilebilir. Birbirimize saygımızı korur herkesin birer birey olduğunu kavrayıp doğru şekilde davranış sergilediğimiz zamanlarda ancak bu tür olayları en aza indirgemiş oluruz. Elbette ki sadece aile içiyle kısıtlı bir durum söz konusu değil. Bizler hayatımızın her alanında birey olduğumuzu yaptığımız davranışları her zaman sorgulamalıyız. Aile içi ilişkilerde sevgi, saygı, hoşgörü, merhamet, vicdan, insaf, adalet en başta gelir. Bireylerin kendi yaşam alanlarına sahip çıkmaları, özel hayatın gizliliği, mahremiyet duygularının ahlak ve terbiye duygu ve düşünceleriyle olgunlaşması da aile içi ilişkilerde devamlılık ve sıkı bir bağlılık oluşmasında etkili olur. Bu nedenle aile olmaya, aile kalmaya özellikle ebeveynlerin dikkat etmesi gerekir.
Peki ya aile ilişkiniz olması gerektiği gibi mi? Bana kalırsa her ne kadar mükemmeliyetçi bir insanım desek dahi gözden kaçırdığımız noktalar illa ki vardır. Şuan ailemizle nasıl bir ilişki içerisindeyiz bir gözen geçirelim. Eksik yaptığımız noktaları tespit edip telafi edelim.
