Türkiye eğitimde ilk 10'a giremeyecek kadar geri planda ne yazık ki. Eğitim olarak kendimizi bu zamana kadar hiç geliştiremedik. Daha iyi seviyelere ulaşamadık. Bunun sebebi ne peki? Öğrencilerde mi yoksa öğretenlerde mi sorun var ? Bana kalırsa eğitim düzeyinde oldukça yanlış konumlandırma yapılıyor. Yanlış bir eğitme sistemi var. Öğrencileri küçük yaşlardan itibaren zorlu bir döneme davet ediyorlar. Çocuklar birinci sınıfta okumayı öğreniyorlar. Daha birinci sınıf çocuklarına sayfalarca ödev yığan da öğretmenler ne yazık ki. Çocukları ilkokula başladığı andan itibaren sayfalarca ödevler vererek eğitimden bıktırıyorlar. 6-7 yaşındaki bir çocuk saatlerce ödev yapıyor. Sonra deniliyor ki Türkiye eğitim konusunda çok geride. Aileler de öğretmenlere ‘’çocuğum neden başarılı değil’’ diye soruyor. Suç ne anne ve babada ne de çocuğun kendisinde. Asıl suç öğretmenlerin çocuklara fazla yüklenip onları okuldan, derslerden soğutmasıdır.
Diğer yandan öğretmenlerin ayrıcalık yapmasına da değinmek istiyorum. Öğrenciler arasında hep bir ayrım olur. Neredeyse her okulda olabilir bu. Öğretmenlerin zeki olan çocukları ayırması ne kadar doğru sizce? Ya da özel okullarda burslu öğrencileri geri planda bırakmaları? Çocukların eğitim hayatı boyunca yanlış seçimler yapması da bundan kaynaklı olabilir. İlkokula giden bir çocuğun sadece ders değil de çeşitli aktivitelerde bulunması gerekiyor. Çocuklar sadece temel dersleri değil de yanında bilimle, sanatla, sporla ilgili eğitimler de alması gerekiyor. Okullarda sadece matematik, Türkçe dersleri ağır basıyor. Bu faaliyetler isteğe bağlı okullarda yerini alırsa her çocuğun kendine yakın hissettiği faaliyete gideceği, ilerideki eğitim hayatında da başarılı olacağını düşünüyorum. En azından Türkiye’deki okullarda eğitimin daha eğlenceli hale geleceğini düşünüyorum. Çocuklar okullara daha istekli gideceklerdir hem de aktiviteler sayesinde derslerdeki yorgunluklarını daha aza indireceğini düşünüyorum. Ne kadar etkinlik o kadar başarı. Herkesin başarılı olacağı yerlere ulaşması ile.
