Bu hikâyenin bilinmesi lazım. Çünkü bir yerlerde önlüğünü giyip şuan hastaneye giden genç bir kadın doktor var. O yalnız olmadığını bilmeli.
Gerçek hayat hikâyesinin kahramanı Nevbahar Doktor... 1900'lü yılların ortasını geçmiş bir kadın doktor adayı, şu anda ise emekli bir doktor ve bu yazı onun seslenişidir. Doktor Nevbahar ve kadın doktor arkadaşlarının yaşadıkları sancılı yıllarda çıkaramadıkları seslerinin yankısıdır.
O yıllarda bu koca okulda bir elin parmaklarını geçmeyen 2-3 kadın doktor adayından biriydi Nevbahar Doktor. “Mobing içimizden geçti” diyordu ve ekliyordu: “O yıllarda biz birkaç kadın doktor adayıydık. Derslerimize giren hocalarımızdan 'bu meslek çeyiz hazırlamaya benzemez. Kadından cerrah olmaz' ya da ameliyathane girdiğimizde 'aman bayılma' diye aklınca bizi tiye alıyorlardı. Ama biz hiçbir zaman pes etmedik. İşte böyle bir ortamda doktor olabilmenin mücadelesini verdik ben ve kadın doktor adayı arkadaşlarım.”
Doktor Nevbahar devam ediyor hafıza arşivinde istiflediği hatıralarını… “Elbette ilk görev yerim küçük bir kasaba hastanesiydi. Başhekim her ne kadar ‘kadın doktor istemiyorum’ dese de o hastanede acilde göreve başlamıştım. İlk hastam doğum yapmak için eşiyle gelen bir kadındı. Eşi o kadar çok 'erkek doğuracaksın ' demiş ki; kadın korkudan hastaneye gitmek istememiş. Doğum başladı, bebeği ellerime aldığımda annenin yüz ifadesini hiç unutamıyorum. Korku, endişe, hüzün... Çünkü kız bebekti.”
O an sadece doktor değil, duygularla yüklü insan olduğunu da bütün hücrelerinde hissettiğini söylüyordu Nevbahar Doktor…
İNSANLIK HEP ÖNCELİKLİ OLMALI
“Artık hem annenin hem çocuğun doktoru hatta dert ortağıydım” diye devam ediyor anlatmaya Nevbahar Doktor: “Sadece insanların hastalıklarını iyileştirmek için burada değildim. Bu dünyada kadın olmak ne demek bunu bilen ve kadın olmanın ağırlığını taşıyan biriydim. Birçok hastanede görev yaptım, birçok can kurtardım. Yeri geldi kadın olduğum için hasta yakınının saldırısına uğradım, sayısız haksızlığa uğradım. Ama hiç pes etmedim.”
Bugün 70'li yaşların sonunda Nevbahar Doktor. O gün kız doğurduğu için korkan anne bugün belki bir kadın doktorun annesi. O çocuk büyüdü. Belki şimdi o kız çocuğu canlar kurtarıyor. Belki bir annenin acısına ortak oluyor. Belki de yüreklere su serpen sevinçlerin sebebi...
“Biliyorum ki benim gibi Nevbahar doktorlar gece nöbetine gidiyor” diyor.
Karanlıklar içinden geçip insanların ruhunu aydınlatmak, kız çocuk doğurduğu için kocasının korkusundan hayata küsen kadınlara yaşam sevinci aşılamak için…
Biz de 14 Mart Tıp Bayramını hatırlayarak bu vesileyle kadın - erkek tüm doktorların ve tüm sağlık çalışanlarının özel gününü kutluyoruz.
