Huzursuz bekleyişlerin ardından putlaştırılan önderlerin önünde düzenlenen törenlerin hiçliğini sezerken, ömrü güneş tapınağı tarafından parsellere ayrılan işçilerin hastalıkları ortaya çıkıyor. Düşüşe geçiyor enerji kaybına neden olan misakın. Mitan!
İsraftan bahsediyorlar. Bir şey, bu gıda da olabilir veya başka bir canlının enerji kazanmasına neden olabilecek herhangi bir şey de olabilir bir işe yaramadığında israf mı sayılır? Bir işe yaramadığını ortaya çıkaran algı nereden geliyor?
Küçükken yemeğimi bitirmediğimde bana israf ettiğim, arkamdan ağlayacağı gibi dramatize edilen çıkarcı sözde meseller verilirdi. Bir mandalina ağacını düşünelim. Aylarca meyvesini doğaya sunabilmek için ona kodlanan döngü neticesinde işlevini yerine getirmeye çalışıyor. Diyelim ki mandalinalar oldu. Bu mandalinalar insanlar tarafından yenilmediğinde israf mı oluyor? Yahut bir ekmek parçası bitirilemediğinde israf mı oluyor? Yada yemek artıkları köpeklere veya diğer canlılara verilmediğinde israf mı oluyor? Uykudaki cahil safsatası!
Geçen gün bahçemizde bulunan yaban tavuklarını görünce bir yakınım bu tavukların yumurtalarının işe yaramadığını, boşuna beslediğimizi söyledi. Ona alenen şirk koştuğunu söyledim. Yani bir canlının var olabilmesi insana yararlı olmasıyla mı ölçülebilecek dereceye gelmiş durumda? Aynı şeyi israf için de söylüyorum. Eğer ki bir insan bitiremediği bir gıdanın veya başka bir şeyin kendi yemek borusundan veya başka bir canlının yemek borusundan geçmediği için israf olduğunu düşünüyorsa alenen evrenin ulu mimarına şirk koşuyordur.
Bir olanın bizim nimet diye adlandırdığımız şeyleri sadece bizim için yarattığı yanılgısı nasıl da bencil katrelerine oturuyor insanların anlamıyorum. Çürümek kadar güzel bir şey var mı? Bence yok. Mandalina ağacı vakti gelince meyvesini yerçekimiyle oluşturduğu birliktelikle olan ilişkisini de kullanarak toprağa sunuyor. Bir keresinde toprak içine çekene kadar mandalinanın çürüme sürecini izlemeye koyuldum. Bu kadar güzel bir yörünge olabilir mi? Toprak içine çekiyor yavaşça mandalinayı, muhteşem bir yeşile dönüyor o sarılık, tıpkı olgunlaşırken ki ham olan mandalinaların rengi gibi. Nasılda sergiliyor kendini döngünün enerjisi ve sonra oradan yeni mandalina ağaçları çıkıyor.
Kim bu döngüye israf deme haysiyetsizliğini gösterebilir? Yemeğimizi bitiremediğimizde çöpe gidiyor israf oluyor diyen varlıklar nasıl oluyor da Evrenin bir olana çıktığını görmezden gelebiliyorlar? Bakterileri, görebildiğimiz göremediğimiz bu birlikteliğe eşlik eden canlı veya cansızları nasıl kale almayabiliyoruz?
Bu benim şahsi düşüncemdir. Şunu ifade etmek istiyorum. Özetleyecek olursam, bir gıda veya başka bir şeyin insanın yararına olmadığı durumlarda israf olduğunu düşünüyorsa birisi eğer benim için alenen o kişi Bir olana şirk koşuyor ve onun evrenindeki yörüngelerine, döngülerine cahilce hakaret edip, saygısızlık ediyor demektir.
