Zamanla düzelir denilen çoğu şeyi zaman içinde kaybetmeye başladık. Kim bilir belki de zamandı asıl merhem yaraya. Merhem olur düşüncesiyle hayatımıza aldığımız insanlar değildi asıl ilacımız. Zamandı en büyük mesele.
Zamanın gölgesinde buz tuttu çoğu yangın.
Kabuk bağladı en geçmez dediğimiz yaralar bile. Ve en çok acı veren hasret, zamanın gölgesinde kayboldu karanlığın sisinde.
Ufak bir sızı bıraktı geriye.
Belki hiç fark edemedik ama ilaç olur düşüncesiyle yaklaştığımız her insana bir yara bırakarak ayrıldık hayatlarından. Bizdeki sızının öfkesi kaldı onların yüreğinde.
Yüreğini iyileştirememiş bir insandan daha zararlı ne olabilir. 
Önce kendini iyileştir ki, mahkum etme seni sevenleri zamanın gölgesine. 
Yüreğindeki fırtına dindiğinde, sakin bir limana döndüğünde. Kendiliğinden gelecek sana en güzel renkler.
Ve sen yüreğindeki ufak bir sızı ile yeniden yeşeren umut çiçekleriyle başlayacaksın kendi mevsimine.